- بادنجان (یا بادمجان): این واژه معرب پاتنگان و پاتمگان پارسی می باشد و در پارسی با نام کهپَرک نیز خوانده می‌شود. بادنجان گیاهی است خوراکی از تیره سیب‌زمینیان به نظر می‌رسد که این گیاه بومی هندوستان بوده است.
- گیاه در پخت غذاهایی مانند کشک بادنجان ، خورش بادنجان ، دلمه، بادمجان شکم پر، بادمجان شکم پر ایتالیایی کاربرد دارد.
- بادنجان مقوی معده، بازکنندۀ انسدادها و گرفتگی‌های مجاری عروق بوده و مصرف آن با سرکه قابض شکم و با روغن ملین طبع است.
- بادنجان کوچک(نارس) باعث ایجاد لکه‌های سیاه صورت، سردرد و جوش‌های دهان می‌شود.
- مصرف زیاد و به تنهایی بادنجان امکان ایجاد درد پهلو، زهار، بواسیر و درد چشم سوداوی را در پی خواهد داشت. به همین علت پخت آن با گوشت و روغن و گاهی با سرکه یا آب انار ترش و شیرین توصیه شده است.
- بادمجان را حتما بايد بحالت كاملا رسيده مصرف كرد زيرا خام آن طعم تلخ درد و در آنهائيكه آسم و برونشيت دارند باعث تحريك اين بيماري‌ها مي شود.
- بادمجان مقوی معده بوده و از ناراحتی های معده جلوگیری می کند.

- بادمجان بعلت دارا بودن آهن در رفع كم خوني داروي موثري است.
- بادمجان را مي توان براي از بين بردن ورم و التهاب روي عضو ملتهب گذاشت.
- بادمجان پادزهر خوبي براي مسموميت هاي حاصل از خوردن قارچ سمي است.
- خوردن بادمجان گرفتگي رگها را باز مي كند و شخص را ازخطرسكته قلبي محفوظ مي دارد.
- برگها و پوست سياه بادمجان را اگر بجوشانند اين جوشانده درمان اسهال خوني است.
- جوشانده ريشه بادمجان درمان بيماري آسم است.
- بادمجان اثر نرم کننده و مدر دارد.