وزن هیدرواستاتیک در زیر آب یا آزمایش هیدرواستاتیک روشی برای تعیین ترکیب بدن (نسبت چربی بدن به توده بدون چربی) است که با استفاده از اصل جابجایی ارشمیدس، چگالی کل بدن فرد را اندازه گیری می کند.
وزن کشی هیدرواستاتیک در زیر آب، استانداردی طلایی در ارزیابی ترکیب بدن
سال ها است که وزن کشی هیدرواستاتیک زیر آب به عنوان استاندارد طلایی برای ارزیابی ترکیب بدن در نظر گرفته می شود. با این حال، ممکن است با یافتن روشهای جدید و پیچیدهتری برای وزن کشی، این مدل در آیندهای نزدیک منسوخ شود.
ورز کشی در زیر آب بر اساس اصل ارشمیدس اینطور بیان می کند که نیروی شناور بر جسم غوطه ور برابر با وزن سیالی است که توسط جسم جابجا می شود. از این اصل می توان برای تعیین درصد چربی بدن استفاده کرد، زیرا تراکم توده چربی و توده بدون چربی ثابت است. بافت بدون چربی، مانند استخوان و ماهیچه ها از آب متراکم تر است و بافت چربی چگالی کمتری نسبت به آب دارد.
از آنجایی که ماهیچهها در آب فرو می روند و چربی شناور میشود، فردی که چربی بدنش بیشتر است وزن کمتری در زیر آب خواهد داشت و شناورتر خواهد بود. در عین حال، فردی که عضله بیشتری دارد، زیر آب وزن بیشتری خواهد داشت.
وزن کشی هیدرواستاتیک نوعی ارزیابی ترکیب بدن در زیر آب است که در آن ابتدا فرد در خشکی وزن میشود و سپس فرد وارد مخزن بزرگی از آب میشود. سپس، در حالی که روی ترازوی مخصوصی نشسته اند، آن ها را زیر آب پایین می آورند و از آن ها خواسته می شود تا تمام هوا را از ریه های خود خارج کنند. در مرحله بعد، وزن زیر آب آن اندازه گیری می شود و باید در تمام این مدت بی حرکت بمانند. این کار سه بار تکرار می شود و در نهایت میانگین عددهای بدست آمده وزن زیر آب فرد است.
برای تعیین وزن بدون چربی، وزن چربی و تعیین درصد چربی بدن از محاسبات خاصی استفاده می شود. وزن چربی از نظر حجمی کمتر از عضله است و گرم به گرم چربی و عضله هر کدام دارای جرم ثابتی هستند و مقدار مشخصی از آب را جابجا می کنند.
این روش تجزیه و تحلیل ترکیب بدن بسیار دقیق است و برای قضاوت در مورد دقیق بودن سایر روش ها از آن استفاده می شود. به طور معمول با همه افراد سازگار است و می توان از آن برای سنجش پیشرفت نیز استفاده کرد. با این حال، فردی که آزمون را انجام می دهد باید از اصول کار آگاهی لازم را داشته باشد و محاسبات را به درستی انجام دهد.
یک منبع خطا در آزمایش وزن کشی در زیر آب این است که تمام هوا باید از ریه های فرد خارج شود، زیرا هر هوای باقیمانده در ریه منجر به شناور شدن فرد و از بین رفتن نتیجه وزن کشی می شود. این یکی از دلایلی است که سه مرتبه وزن کشی انجام می شود.
عدم دسترسی آسان به وزن کشی هیدرو استاتیک باعث می شود که استفاده از آن روش بسیار ایده آلی نباشد
بسیاری از دانشگاهها آزمایش های وزن کشی هیدرواستاتیک را برای اهداف تحقیقاتی ارائه میدهند و شرکتهای متعددی هستند که این آزمایش را برای عموم انجام می دهند. حتی برخی از آن ها مانند تست چربی بدن، خدمات تست ترکیب بدن هیدرواستاتیک سیار را ارائه می دهند. با این وجود، عدم دسترسی آسان به این آزمایش باعث می شود که استفاده از آن روش بسیار ایده آلی نباشد، به خصوص که سایر روش های اندازه گیری به طور گسترده تری در دسترس هستند.
گرچه وزن کشی هیدرواستاتیک روش دقیقی است، اما فناوری های دیگری نیز در حال توسعه هستند که ممکن است جایگزین آن شوند. یکی از این روش ها Bod Pod است که از جابجایی هوا استفاده می کند، درست مانند وزن کشی هیدرواستاتیک، با این تفاوت که در آن از جابجایی آب استفاده می شد. مورد دیگر، جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DEXA) است که محتوای مواد معدنی استخوان را اندازه گیری کرده و میزان چربی و ماهیچه های بدن را تخمین می زند. همچنین، مانیتورهای چربی بدن امپدانس بیوالکتریک به طور گسترده برای استفاده خانگی و در کلوپ های سلامت در دسترس هستند. آن ها از جریان الکتریکی ولتاژ پایین برای ارزیابی ترکیب بدن استفاده می کنند. با این حال، این مانیتورها نسبت به وزن کشی هیدرواستاتیک دقت کمتری دارند و به متغیرهای مختلفی وابسته اند و مورد آخر کولیس های چربی است که یکی دیگر از روش های در دسترس و آسان به حساب می آید.
منبع: verywellfit.com / ترجمه: فاطمه شهابی