برای سرطان فرقی نمیکند که شما ثروتمند و مشهور باشید: حتی ستارههایی مانند رابرت دنیرو یا سر ایان مک کلن نیز از این بیماری مصون نیستند. سرطان پروستات دومین سرطان شایع (پس از سرطان پوست) در بین مردان در ایالات متحده است. انجمن سرطان آمریکا تخمین میزند که از هر ۸ مرد، ۱ نفر مبتلا به سرطان پروستات تشخیص داده میشود که این رقم به ۲۶۸۰۰۰ مورد جدید در سال میرسد. خوشبختانه، این بیماری در صورت تشخیص زودهنگام بسیار قابل درمان است و در برخی موارد تنها درمان توصیه شده، مراقبت فعال یا انتظار هوشیارانه میباشد.
سرطان پروستات دومین سرطان شایع (پس از سرطان پوست) در بین مردان در ایالات متحده است
در حال حاضر حدود ۳٫۱ میلیون مرد آمریکایی به عنوان نجات یافتگان سرطان پروستات محسوب میشوند، از جمله بیش از چند نام آشنا مانند رابرت دنیرو، نلسون ماندلا و هری بلافونته. در ادامه خواهید خواند که این افراد با ابتلای خود به سرطان پروستات در انظار عمومی، چگونه برخورد کردند.
فرماندار کالیفرنیا، جری براون در سال ۲۰۱۲ اعلام کرد که برای سرطان پروستات در مراحل اولیه تحت درمان است. براون که اکنون ۸۴ سال دارد، نگفت چه زمانی سرطان او تشخیص داده شد اما گفت که پیش آگهی او خوب بود زیرا سرطانش زود تشخیص داده شد. سی و چهارمین و سی و نهمین فرماندار کالیفرنیا، براون در حالی که تحت پرتودرمانی بود به کار خود ادامه داد و در اوایل سال ۲۰۱۳ گزارش داد که درمانش به پایان رسیده است و همه چیزخوب پیش میرود.
در سال ۲۰۱۱، براون تحت عمل جراحی قرار گرفت تا کارسینوم سلول بازال (شکل رایج سرطان پوست) را از بینی خود خارج کند.
بازیگر بریتانیایی، سر ایان مک کلن (که برای بسیاری از آمریکاییها به عنوان گندالف در سهگانه ارباب حلقهها و مگنیتو در مردان ایکس شناخته میشود) در سال ۲۰۱۲ فاش کرد که پنج یا شش سال قبل به سرطان پروستات مبتلا شده است. او تاکنون توانسته با این بیماری به سلامت زندگی کند.
مک کلن ۸۳ ساله توضیح داد که نوع سرطان پروستات او، رشد آهستهای داشته و به سایر قسمتهای بدنش سرایت نکرده است: «بسیاری از مردان در اثر آن میمیرند اما این یکی از سرطانهایی است که کاملاً قابل درمان است بنابراین من فقط انتظار هوشیارانه دارم. من به طور منظم معاینه میشوم، بیماریم مهار شده است و گسترش نمییابد و تاکنون تحت هیچ درمانی قرار نگرفتهام».
حتی سرطان پروستات هم نتوانست مانع پیشرفت رابرت دنیرو، برنده جایزه اسکار شود. این بازیگر که به خاطر نقشهای «مرد سرسخت» در فیلمهایی از جمله راننده تاکسی و گاو خشمگین شناخته میشود، وقتی در سال ۲۰۰۳ در سن ۶۰ سالگی به سرطان پروستات مبتلا شد، ثابت کرد که در خارج از فیلم نیز استعداد بالایی دارد. خوشبختانه این بیماری به دلیل معاینات منظم، در نتیجه برنامه مراقبتهای بهداشتی شخصی فعال او ، در مراحل اولیه شناسایی شد.
جزئیات کمی در مورد درمان این ستاره منتشر شد، اما او به بهبودی کامل ادامه داد. در سال ۲۰۱۱ در سن ۶۸ سالگی، او برای ششمین بار پدر شد. او و همسر سابقش گریس هایتاور از طریق رحم اجارهای صاحب دختری به نام هلن شدند.
کالین پاول، وزیر امور خارجه سابق آمریکا، همچنین ژنرال چهار ستاره بازنشسته ارتش ایالات متحده در سال ۲۰۰۳ در مرکز پزشکی ارتش والتر رید تحت عمل جراحی برای برداشتن غده سرطانی پروستات قرار گرفت. پس از درمان، او به یک حامی سرسخت آگاهی از سرطان پروستات تبدیل شد و وقت خود را به شورای آموزش شرایط پروستات اختصاص داد که هر ماه سپتامبر، هفته آگاهی از سرطان پروستات را حمایت میکند.
در روز تولدش در سال ۲۰۱۱، او این پیام را برای طرفدارانش در فیس بوک منتشر کرد: «امروز تولد ۷۳ سالگی من است و ارزشمندترین هدیهای که دریافت کردم، همه آرزوهای خوب بسیاری از شما بود. متشکرم. همانطور که یکی از شما اشاره کرد، من یک نجات یافته از سرطان پروستات و سخنگوی پیشگیری از این بیماری هستم. مردان باید به طور منظم معاینه پروستات انجام دهند. آزمایشات منظم به من این امکان را داد که زودتر با این مشکل مقابله کنم و به طور کامل بهبود یابم.»
با وجود اینکه پاول به طور کامل واکسینه شده بود، در سال ۲۰۲۱ بر اثر عوارض کووید۱۹ درگذشت. او ۸۴ سال داشت.
سر راجر مور یک هیپوکندریاک خودخوانده و با سابقهترین هنرپیشه جیمز باند در تاریخ بود. او به مدت ۱۲ سال نقش مامور مخفی را بازی کرد که با فیلم Live and Let Die در سال ۱۹۷۳ شروع شد و در سال ۱۹۸۵ با A View to a Kill پایان یافت.
نزدیک به یک دهه پس از آخرین نقش خود به عنوان باند، مور هنگامی که در سال ۱۹۹۳ متوجه شد که به سرطان پروستات مبتلا است، با یکی از بدترین ترسهای خود روبرو شد. او بعدا تحت عمل جراحی رادیکال پروستاتکتومی (برداشتن غده پروستات) قرار گرفت و بهبودی کامل پیدا کرد، اما این تجربه، او را برای همیشه تغییر داد. مدت کوتاهی پس از تکمیل درمان، مور همسر سوم خود، لوئیزا ماتیولی را بخاطر کریستینا تولستروپ، همسایه سابقش که چند سال قبل از سرطان سینه جان سالم به در برده بود، ترک کرد.
در سال ۲۰۰۹، او در مورد ترس از سلامتی و پیامدهای ناشی از آن در خاطرات خود با نام My Word Is My Bond نوشت: «زمان زیادی داشتم تا به زندگیم فکر کنم و اینکه چقدر به از دست دادن آن نزدیک شده بودم. اعتراف میکنم که این رفتار چندان تحسین برانگیز نبود، اما بذرهای تغییر زندگی کاشته شده بودند و شروع به رشد کردند.»
مور در ۲۳ می ۲۰۱۷ در سن ۸۹ سالگی در اثر سرطان در سوئیس درگذشت.
جان کری، وزیر امور خارجه سابق که اکنون ۷۸ سال دارد، یک سناتور آمریکایی در مبارزات انتخاباتی ریاست جمهوری بود که در سال ۲۰۰۲ در سن ۵۹ سالگی به سرطان پروستات مبتلا شد. پدرش در سن ۸۵ سالگی بر اثر همین نوع سرطان درگذشت. کری تصمیم گرفت با عمل جراحی درمان شود. او در مصاحبهای با مجله مقابله با سرطان، سبک زندگی خود را پس از سرطان اینگونه توصیف کرد: «من به خودم فشار میآورم که به طور مداوم ورزش کنم و (همسرم) ترزا به شدت مراقب من است تا از دستورات پزشکان سرپیچی نکنم. او مرا مجبور میکند یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشم.»
در حالی که کری هیچ عود سرطانی نداشته است اما سبک زندگی ورزشی او منجر به جراحیهای متعدد زانو، دو تعویض مفصل ران، شکستگی بینی و در می ۲۰۱۵، شکستگی پا در یک تصادف دوچرخه سواری در ژنو، سوئیس شده است.
زمانی که رایان اونیل، بازیگر ۸۱ ساله در سال ۲۰۱۲ به سرطان پروستات مبتلا شد، این اولین کشمکش او با سرطان نبود: او در سال ۲۰۰۱ به لوسمی میلوژن مزمن مبتلا شده و به همین دلیل با داروی سرطان ایماتینیب تحت درمان قرار گرفته بود. این دارو باعث بهبودی لوسمی او شد و او امروز به مصرف آن ادامه میدهد.
به گفته انجمن سرطان آمریکا، در ابتدا اونیل به منابع خبری گفت که سرطان پروستات مرحله ۴ دارد اما بعداً به عنوان مرحله T2b توصیف شد، به این معنی که در بیش از نیمی از یک طرف پروستات و محدود به پروستات است.
اونیل با کرایوتراپی هدفمند تحت درمان قرار گرفت و در مصاحبهای با انستیتو پروستات آمریکا گفت: «به دلیل کاهش خطر عوارض جانبی، من به شدت جذب گزینه کرایوتراپی شدم.» او گفت: «این درمان هیچ گونه اثر ناخواستهای برای من نداشت.» در واقع، در سال ۲۰۱۵ او به روی صحنه بازگشت و با الی مکگرو در نمایش نامههای عاشقانه هم بازی شد.
جو توره، مدیر سابق یانکیز، ۸۲ ساله، از زمانی که در سال ۱۹۹۹ مشخص شد به شکل تهاجمی این بیماری مبتلا است، به مدافع صریح آگاهی از سرطان پروستات تبدیل شد. او در سال ۲۰۰۰ در مصاحبه ای با بولتن پروستات جانز هاپکینز گفت:
«مطمئناً از نظر عاطفی دوران بسیار سختی بود. من در آشفتگی به سر میبردم، فشار خونم سر به فلک کشیده بود که بخاطر ترس از سرطان و کاری بود که باید در مورد آن انجام میدادم.» خوشبختانه، توره از حمایت همسرش برخوردار بود.
“نمیدانم اگر همسرم با من همراهی نمیکرد، چه میکردم. بعداً برایم کاملاً روشن شد که شما به یک همسر یا یک دوست خوب نیاز دارید که در کنارتان باشد و به شما امید دهد. در غیر این صورت، با تشخیص سرطان به آسانی میتوانید سرطان خود را مانند یک گودال تاریک تصور کنید که هیچ راهی برای رهایی از آن وجود ندارد.»
اسطوره گلف آرنولد پالمر، ۶۲ برد در تور PGAو جایگاهی در تالار مشاهیر گلف جهانی داشت اما یکی از افتخارآمیزترین دستاوردهای او پیروزی بر سرطان پروستات بود. در سالهای پس از تشخیص و درمان در سال ۱۹۹۷ (پروستاتکتومی رادیکال و پرتودرمانی)، پالمر از شهرت خود برای افزایش آگاهی از این بیماری در میان مردان دیگر و کمک به تأسیس مرکز پروستات آرنولد پالمر(یک بخش درمانی غیرانتفاعی در مرکز سرطان آیزنهاور لوسی کورسی) استفاده کرد. او مصمم بود که همه مردان باید غربالگری شوند.
او یک بار گفت: «هیچ چیز بهتر از رفتن به دکتر و دانستن اینکه دقیقاً چه وضعیتی دارید، نیست. این برای مردان بسیار مهم است. پس برای انجام آن تردید نکنید. فقط انجامش دهید.»
پالمر در سپتامبر ۲۰۱۶ در سن ۸۷ سالگی بر اثر مشکلات قلبی درگذشت.
رودی جولیانی، شهردار سابق نیویورک و وکیل دونالد ترامپ، حتی قبل از تشخیص سرطان پروستات در آوریل ۲۰۰۰میدانست که پدرش ۱۹ سال قبل بر اثر این بیماری فوت کرده بود. جولیانی که اکنون ۷۸ سال دارد و سالم است، تصمیم گرفت که به سرنوشت مشابهی دچار نشود. او یک برنامه درمانی چند مرحلهای را انتخاب کرد که چهار ماه هورمون درمانی، کاشت گلولههای رادیواکتیو در پروستات (برای تاباندن پرتو به غدد سرطانی) و پنج هفته (تقریباً به صورت روزانه) تابش پرتو خارجی با ادامه هورمون درمانی را شامل میشد. این طرح تهاجمی بود اما موفق عمل کرد. و باعث شد که این سیاستمدار در وضعیت سلامت جسمی و روحی مناسبی قرار بگیرد.
او در یک کنفرانس مطبوعاتی پس از جراحی ایمپلنت در مورد درمانهایش به شوخی گفت: «زمانی که امروز صبح بین ساعت ۸ تا ۹ گذراندم، تقریباً به اندازه اکثر جلسات صبحگاهی من دردناک نبود و چالش کمتری وجود داشت. بنابراین این در واقع در مقایسه با صبحهایی که معمولا تجربه میکنم، صبحی آرامتر و دلپذیرتر بود.»
اهمیت بسیاری دارد که چگونه زندگی خود را پس از تشخیص سرطان اداره میکنید
هری بلافونته ( بازیگر، فعال، و خواننده و ترانه سرا) پس از مبارزه با سرطان پروستات و شکست دادن آن در سال ۱۹۹۶، “بازمانده” را به رزومه خود اضافه کرد. در سالهای پس از آن، بلافونته ۹۵ ساله به طرز عجیبی در مورد مصیبتهای خود صادق بوده است، حتی در مورد مشکل بی اختیاری ادرار پس از عمل جراحی، بی پرده صحبت کرده است، بلافونته میگوید در کمتر از یک سال با ورزشهایی (مانند کگل) توانسته بر این عارضه جانبی رایج غلبه کند.
اما او همیشه آنقدر راحت نبود که رک صحبت کند. او در یکی از مراسم جمع آوری کمک برای موسسه سرطان خانواده هوگ در نیوپورت بیچ کالیفرنیا گفت: «پروستات چیزی است که به قسمت مرکزی بدن مرد حمله میکند که مردان نسبت به آن بسیار حساس هستند. به نوعی، هر اختلالی در آنجا به این معنی است که زندگی شما به پایان رسیده است، شما دیگر نمی توانید مرد باشید، شما اکنون چیزی کمتر هستید.» وی افزود که امیدوار است این تصور را تغییر دهد. «اگر قرار است (سرطان پروستات) داشته باشید، به آن مبتلا خواهید شد. کاری که در مورد این بیماری انجام میدهید، میتواند شرایط را به نفع شما تغییر دهد. اهمیت بسیاری دارد که چگونه زندگی خود را پس از تشخیص سرطان اداره میکنید.»
بسته به رژیم رسانهای خود، ممکن است مندی پتینکین، بازیگر و خواننده ۷۰ ساله را برای بازی در نقش اینیگو مونتویا در عروس شاهزاده خانم یا احتمالاً برای بازی در نقش سائول برنسون در سریال سرزمین مادری یا حتی برای آلبوم مامالوشن به زبان ییدیش بشناسید. با این حال، او در زندگی شخصی خود نقش یک نجات یافته از سرطان را نیز بازی میکند. در سال ۲۰۰۴ در سن ۵۱ سالگی، پاتینکین به سرطان پروستات مبتلا شد. او تقریباً در همان سنی بود که پدرش بر اثر سرطان پانکراس درگذشت.
پاتینکین در مصاحبهای با مجله مقابله با سرطان گفت: پس از شنیدن تشخیص «احساس سبکی سر و گیجی کردم و پشت تلفن به گریه افتادم.» پتینکین قبلاً برای بیماری دژنراتیو چشمی قوز قرنیه تحت درمان قرار گرفته بود که به خاطر آن دو پیوند قرنیه دریافت کرد. به دنبال یک پروستاتکتومی رادیکال، پتینکین بهبودی کامل پیدا کرد و مدتی گیاهخوار شد.
در سال ۲۰۱۲ وارن بافت، نیکوکار و تاجر با نفوذ ۹۲ ساله پس از بالا بودن عدد مربوط به آزمایش خون آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) که سطوح آنزیم PSA در خون را اندازه گیری میکند، به سهامداران برکشایر هاتاوی اعلام کرد که به سرطان پروستات مرحله ۱ مبتلا شده است. بافت رئیس و مدیر عامل این شرکت است و بسیاری او را موفقترین سرمایه گذار قرن بیستم میدانند.
همانطور که در لس آنجلس تایمز نقل شده است، بافت در مورد سرطان خود گفت: «پزشکانم به من گفتهاند که وضعیت من به هیچ وجه خطرناک یا حتی ناتوان کننده نیست.» به گفته انتشارات هاروارد، او متعاقباً ۴۴ روز تحت پرتودرمانی قرار گرفت، درمانی که برخی از متخصصان سرطان آن را غیرضروری میدانستند. در واقع، برخی از آنها سوال کردند که آیا او اصلاً باید آزمایش PSA را در سن خود انجام میداد یا خیر، و گفتند که مضرات درمان سرطان پروستات در مردان بالای ۷۵ سال بیشتر از فواید آن است. اما بافت طوری به نظر میرسید که انگار نه انگار تجربه بدی را سپری کرده است.
فیل لش، نوازنده بیس و بنیانگذار گروه Grateful Deadدر سال ۲۰۰۶ در سن ۶۶ سالگی به سرطان پروستات مبتلا شد. پدرش نیز بر اثر همین بیماری درگذشت. همانطور که در SFGate گزارش شده است، او به طرفداران خود گفت: «از آنجایی که ما آن را خیلی زود تشخیص دادیم و جزئی است و رشد کندی دارد، من کاملاً انتظار دارم که بهبودی سریع و کامل داشته باشم.» او تحت عمل جراحی رباتیک در موسسه اورولوژی Vattikuti در بیمارستان هنری فورد در دیترویت قرار گرفت.
در اکتبر ۲۰۱۵، لش اعلام کرد که به سرطان مثانه مبتلا شده است و برای درمان آن تحت عمل جراحی قرار گرفته است. او در یک بیانیه آنلاین گفت: «خوش شانس هستم که گزارشهای پاتولوژی نشان میدهد همه تومورها غیر تهاجمی هستند و هیچ نشانهای مبنی بر گسترش آنها وجود ندارد.»
در سال ۱۹۹۸، لش به دلیل عوارض ناشی از هپاتیت C مزمن تحت پیوند کبد قرار گرفت. از آن زمان، او مدافع اهدای عضو بوده و به دلیل تشویق مخاطبان در برنامههایش به اهدای عضو شناخته شده است.
کن گریفی پدر، بازیکن پیشین سینسیناتی ردز و ستاره سه گانه است. زمانی که در سال ۲۰۰۶ در سن ۵۵ سالگی سرطان او تشخیص داده شد، چهار عموی خود را به دلیل سرطان پروستات از دست داده بود. با توجه به سابقه خانوادگیاش او سالها بود که معاینات منظم پروستات و آزمایش PSA انجام میداد. سرطان گریفی زود تشخیص داده شد و او برای درمان آن تحت عمل جراحی قرار گرفت. او اکنون در سن ۷۲ سالگی عاری از سرطان است.
گریفی اغلب علناً در مورد سرطان پروستات صحبت میکند و سایر مردان به ویژه مردان سیاهپوست را که در معرض خطر بالاتر ابتلا به سرطان پروستات هستند ، تشویق میکند تا غربالگری شوند و برای حمایت با خانواده خود تماس بگیرند.
زمانی که بن استیلر در ژوئن ۲۰۱۴ در سن ۴۸ سالگی به این بیماری مبتلا شد، هیچ علامت یا سابقه خانوادگی سرطان پروستات نداشت. او تشخیص خود را در اکتبر ۲۰۱۶ در نمایش هوارد استرن به طور عمومی فاش کرد.
سرطان استیلر پس از آن آشکار شد که پزشک او آزمایش آنتی ژن اختصاصی پروستات (PSA) را به عنوان بخشی از یک آزمایش سالانه تجویز کرد. هنگامی که نتیجه آزمایش استیلر غیر نرمال (بالا) شد، پزشک او شش ماه بعد دستور آزمایش بعدی را داد. و هنگامی که نتیجه آزمایش حتی بالاتر رفت، استیلر چندین آزمایش و معاینه دیگر انجام داد که تأیید کرد او سرطان پروستات دارد. او متعاقباً تحت عمل جراحی برای برداشتن غده پروستات خود قرار گرفت و همچنان هر شش ماه یک بار آزمایش PSA را برای غربالگری عود سرطان انجام میدهد.
کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده استفاده از آزمایش معمول سرطان پروستات را منع میکند و میگوید که این آزمایش به تشخیص بیش از حد و درمان بیش از حد سرطانهای کم خطر پروستات منجر میشود. اما استیلر در مقالهای که در مدیوم منتشر کرد، گفت: «انجام آزمایش PSA زندگی من را نجات داد.» امروز در سن ۵۶ سالگی، استیلر عاری از سرطان است.
سیدنی پواتیه، مجری افسانهای، اولین مرد سیاهپوستی بود که برای بازی در فیلم نیلوفرهای زمین در سال ۱۹۶۳ برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر مرد شد. این مرد باهامایی-آمریکایی به خاطر بازیهایش روی پرده و صحنه به شهرت رسید. هنگامی که Vanity Fair از او خواست تا شادترین لحظات خود را نام ببرد، او گفت: «من در هنگام ساختن فیلم، نوشتن کتاب و نجات یافتن از سرطان پروستات خوشحالترین بودم.»
به گفته SurvivorNet، این بازیگر که به خاطر نقشهایی در فیلمهایی مانند «ببین چه کسی به شام میآید» و «برای آقا، با عشق» شناخته شده است، اولین بار در سال ۱۹۹۳ در سن ۶۶ سالگی تشخیص سرطان گرفت. او با جراحی، سرطان را با موفقیت درمان کرد. بر اساس گزارش CNN، پواتیه در سال ۲۰۲۲ در سن ۹۴ سالگی بر اثر نارسایی قلبی درگذشت. در گواهی فوت او نیز بیماری آلزایمر و سرطان پروستات به عنوان شرایط زمینهای ذکر شده است.
درد برای افراد مبتلا به سرطان پروستات، غیرعادی نیست
به گزارش گاردین، سر اندرو لوید وبر، کهنه کار تئاتر موزیکال که به خاطر نوشتن و آهنگسازی موزیکالهای محبوبی مانند گربهها و شبح اپرا مشهور است، در سال ۲۰۰۹ به سرطان پروستات مبتلا شد. لوید وبر در کتاب خاطرات خود فاش کرد که در طول تجربه سرطان خود به خودکشی فکر کرده است. به گزارش SurvivorNet، او نوشت: «خیلی دردناک بود و من نمی توانستم بخوابم.»
درد برای افراد مبتلا به سرطان پروستات غیرعادی نیست، به خصوص برای کسانی که سرطان پروستات پیشرفته دارند که به استخوانها گسترش یافته است. به گزارش دیلی میل، لوید وبر در مصاحبه با پیر مورگان گفت که برای برداشتن کامل پروستات خود تحت عمل جراحی قرار گرفته است. این آهنگساز که اکنون ۷۴ سال دارد، از سال ۲۰۱۰ عاری از سرطان بوده است.
فرانک زاپا آهنگساز و نوازنده گیتار الکترونیک، بیش از ۶۰ آلبوم در طول فعالیت پربار خود منتشر کرد. در سال ۱۹۹۰ پس از سالها مشکلات دستگاه ادراری، تشخیص داده شد که او به سرطان پروستات پیشرفته مبتلا شده است. به گفته SurvivorNet، او از درمانها صرف نظر کرد زیرا گزینههای درمانی او به دلیل تشخیص در مرحله پایانی محدود بود. او سال های آخر خود را با تورهای دور دنیا گذراند.
او تنها سه سال بعد در سن ۵۲ سالگی بر اثر سرطان پروستات متاستاتیک درگذشت. دو سال پس از مرگش، او به تالار مشاهیر راک اند رول راه یافت.
نلسون ماندلا بهعنوان برنده جایزه صلح نوبل، بیش از آنچه بیشتر مردم آرزوی آن را دارند، در طول زندگیاش تغییراتی انجام داد. این فعال ضد آپارتاید آفریقای جنوبی به دلیل تلاشهای صریح خود نزدیک به سه دهه را در زندان گذراند. زمانی که آفریقای جنوبی در سال ۱۹۹۴ یک دولت دموکراتیک تشکیل داد، ماندلا اولین رئیس جمهور منتخب این کشور شد.
ماندلا در زندان با شرایط سختی از جمله تغذیه نامناسب و کار سخت مواجه شد. در سال ۱۹۸۵، پنج سال قبل از آزادی، به دلیل بزرگی پروستات تحت عمل جراحی قرار گرفت. به گزارش Wired، در سال ۲۰۰۱ بیوپسی «سرطان میکروسکوپی پروستات» را نشان داد که ماندلا برای آن هفت هفته پرتودرمانی دریافت کرد. او در سال ۲۰۱۳ در سن ۹۵ سالگی بر اثر عوارض مختلف سلامتی درگذشت.
منبع: everydayhealth.com / ترجمه: طیبه جلایر