- موز خون را غلیظ میکند. موز انرژی زیادی دارد و چون نرم هست غذای خوبی برای کودکان و اشخاص مسن میباشد.
- موز به هنگام رسیدن تولید گازی به نام اتیلن می کند. در صورت مجاورت این گاز با سایر میوه ها، سبب رسیدن آنها می شود. برای جلوگیری از این فرآیند، موز را باید جدا از سایر میوه ها نگهداری کرد. در عین حال نیز از این خاصیت موز می توان برای رسیدن میوه هایی که هنوز کال هستند، استفاده مطلوب نمود.
- موز نارس را ایجادکننده یبوست می دانند.
- موز، سلول های پوششی سطحی معده را تقویت و مقاوم می کند و موجب می شود که سد مقاومی در برابر نفوذ عوامل زیان آور ایجاد گردد.
- موز خونساز است بنابراین اشخاص لاغر و کم خون حتما باید موز بخورند.
- موز تقویت‌کننده و آرامش‌دهنده معده است. موز اسید اضافی معده را به حال طبیعی درآورده و مانند یک آستر، جدار معده را پوشانده و باعث کاهش ناراحتی می‌گردد.
- موز نفاخ است و زیادخوردن آن خصوصا در سرد مزاجان تولید گاز معده می کند برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.

- موز برای رفع ناراحتی های معده و اسهال های مزمن مفید است.
- موز درمان‌کننده زخم معده و روده می‌باشد.
- موز برای شفای سلولهای فرسوده اولسرها و همچنین جلوگیری از گاسترین و التهاب معده بسیار مفید است.
- بدلیل داشتن پتاسیم زیاد ضد سرطان بوده و غذای خوبی برای ماهیچه ها می باشد.
- موز تاثیر خوبی در تامین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد.
- موز به دلیل مقدار زیاد آهنی که دارد، محرّک تولید هموگلوبین در خون می‌گردد و در نتیجه، در موارد کم خونی بسیار موثر است.
- به دلیل کم بودن مقدار سدیم و زیاد بودن مقدار پتاسیم موز، این میوه برای افراد دارای فشار خون بالا بسیار ایده آل است. پتاسیم موز به طرق مختلف به کاهش فشار خون کمک می کند.