- چیکو میوه‌ای است که در مناطق استوایی و گرمسیری کشت می‌شود و در کشورهای متعددی مصرف دارد و حاوی فیبر خوراکی،‌ مواد معدنی، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌های قوی است.
- این درخت هم اکنون در سطح وسیعی از نوار ساحلی هند و سریلانکا و در ایران نیز در برخی منازل و باغ‌های سیستان و بلوچستان و هرمزگان کشت می‌شود.
- میوه این درخت دارای پوست نازک و صاف به رنگ قهوه‌ای روشن، گوشت میوه نارس به رنگ زرد تا قهوه‌ای روشن با شیرابه فراوان و سفت می‌باشد اما میوه رسیده فاقد شیرابه است و گوشت آن به رنگ قرمز، خیلی شیرین و آبدار است و طعم اسیدی کمی دارد.
- میوه‌های بالغ چیکو در حرارت 25 درجه سانتی‌گراد در مدت 3-7 روز می‌رسند. این‌گونه میوه‌ها در حرارت 15 درجه سانتی‌گراد و به مدت 14 روز قابل انبارداری هستند.
- میوه چیکو را باید با دقت زیاد برداشت نمود چرا که به راحتی در اثر فشار، ضربه و خراشیدن، آسیب می‌بیند. بعد از برداشت میوه، دم آن باید کنده شود و اجازه داده شود که لاتکس آن خارج و سپس شسته شود.
- این میوه حاوی «فیتوکمیکال‌ها»ی فعالی است که روی سلول‌های تومور تاثیر گذاشته و می‌تواند این سلول‌ها را از بین ببرد. گنجاندن چیکو در رژیم غذایی روزانه از بدن در برابر پیشرفت سلول‌های سرطانی حفاظت می‌کند.
- قسمت گوشتی میوه چیکو در تهیه پودر خشک، شربت، مربا، سالاد میوه‌ای و ماست استفاده می‌شود. حفظ نمودن عطر و طعم میوه چیکو در عملیات فرآوری محصول مشکل است. بوی معطر چیکو به خاطر وجود متیل بنزوآت و متیل سالیسیلات است.

- از لاتکس درختان چیکو نیز به منظور تولید صمغ و در تهیه خمیردندان استفاده می‌شود.
- میوه نارس چیکو تانن فراوانی دارد که برای درمان اسهال مفید است و از برگ آن در پایین آوردن فشارخون، سرماخوردگی و درمان سرفه استفاده می‌شود.
-. از شیرابه چسبناک چیکو در پر کردن دندان استفاده می‌شود و له شده هسته این میوه نیز ادرارآور و برای دفع سنگ کلیه موثر است.
- میوه چیکو که مصرف تازه خوری دارد حتی در صنایع تبدیلی نیز برای تولید چسب قابل استفاده است.
- این میوه به دلیل تنوع شیمیایی وسیع برای درمان انواع سرطان موثر است.
- تانین موجود در این میوه،خاصیت ضد ویروسی،ضد باکتریایی و ضدانگلی دارد.
- عصاره به دست آمده از دانه های له شده آن،خاصیت خواب آوری دارد.