- اولین بار توسط مادها برای تأمین غذای اسب هایشان اهلی گردید. یونجه اصولاً مبدأ کویری دارد ودر حال حاضر در تمام مناطق معتدل و شبه قاره کشت میگردد.
- یونجه سرشار از ویتامینهای A،C،E،K و همچنین دارای آمیلاز که آنزیم مخصوص هضم مواد نشاستهای است میباشد.
- یونجه تازه در بسیاری از کشورها مانند چین و روسیه و آمریکا به مقدر زیاد بجای اسفناج مصرف میشود.
- آنزیمهای بسیاری در یونجه یافت میشود بهعنوان مثال میتوان از امولسین، اینورتاز، و پکتیاز نام برد. یونجه دارای حدود ۲۰٪پروتئین میباشد آمینواسیدهای موجود در پروتئینهای یونجه عبارتاند از:لیزین، آرژنین، هیستیدین، آدنین، فنیل آلانین، آسپاراژین و سیستین. یونجه دارای اسید فسفریک نیز هست. یونجه همچنین دارای منیزیوم، آهن و مقدار جزئی ارسنیک و سیلیس است؛ بنابراین یونجه از نظر مواد غذایی بسیار قوی است و غذای خوبی برای انسان و حیوانات است.
- به مقدار قابل ملاحظهای ویتامین A , B6,D،E,C ,K ومواد معدنی پتاسیم کلسیم فسفر و منیزیوم میباشد.
- یونجه را بصورت تازه و یا جوانه آنها رابا سالاد میل کنید. جوانه یونجه را بصورت بسته بندی شده میتوانید از سوپر مارکتها خریدری کنید.یونجه را در داروخانهها و فروشگاههای گیاهان دارویی و یا برخی از داروخانهها بصورت پودر، کپسول و قرص بفروش میرسانند. مقدرمصرف آن سه قرص در روز است.
- با همه مزایایی که یونجه دارد در خوردن تازه آن نباید زیاده روی کرد زیرا بسیار نفاخ است و حتی حیواناتی که به مقدر زیاد از آن میخورند بعلت گاز زیاد ممکن است تلف شوند.