گاهی شما هنگام پاک کردن مرغ ها، متوجه وجود خون مردگی یا کبودی هایی در قسمت ران، بال و بازوی مرغ می شوید. ۲ دلیل مختلف برای ایجاد این کبودی ها وجود دارد؛ دلیل اول که رایج تر است، این است که هنگام جمع آوری مرغ ها در مرغداری ها، تمام چراغ ها را خاموش و فقط نور قرمزی را روشن می گذارند. مرغ ها نمی توانند در نور قرمز، محیط اطراف خود را ببینند و کور می شوند. زمانی که کارگران در شب جمع آوری مرغ ها برای ارسال آن ها به کشتارگاه، وارد سالن می شوند، مرغ ها شروع به دویدن می کنند و در حین این کار، گاهی زیر دست و پای کارگران می مانند و عضوی از آن ها دچار کبودی می شود.گاهی هم به دلیل بالا بودن سرعت خط کشتار در برخی کشتارگاه ها، قسمت هایی از بدن تعدادی از مرغ ها در دستگاه چیلر یا خنک کننده گیر می کند و کبود می شود. در هر صورت، این کبودی، کاملاً فیزیکی است و نشانه بیماری نیست. به همین دلیل هم شما می توانید فقط قسمت کبود شده را به خاطر فسادپذیری بالای آن و بدطعم بودنش جدا کنید و دور بیندازید و با خیال راحت، بقیه گوشت را مصرف کنید.
مسعود هاشم زاده، معاون سازمان دامپزشکی هم در مورد خون مردگی و کبودی مرغ ها می گوید: اغلب خون مردگی ها ناشی از ضربات وارد شده در مسیر مرغداری تا کشتارگاه است و مشکلی ندارند اما اگر خون مردگی در امعاء و احشاء درونی و به صورت منتشر باشد، ناشی از بیماری است. البته نظارت های انجام شده بر روند تولید گوشت مرغ از سالن های پرورشی تا کشتارگاه و بازار مصرف به گونه ای انجام می شود که احتمال وجود بیماری در گوشت مرغ که به کشتارگاه و بازار مصرف وارد می شود، بسیار ضعیف است.
برخی اوقات خون مردگی هایی که در لاشه گوشت ایجاد می شود ناشی از بیماری است که علائم خاص خود را دارد. خون مردگی ناشی از بیماری دارای علائمی مانند وجود خون مردگی در امعاء و احشاء درونی مرغ مانند سینه، روده، پراکنده بودن خون مردگی در سطح لاشه و غیره است.
عمدتاً خون مردگی های ایجاد شده در گوشت مرغ که مردم آن را مشاهده می کنند به دلیل ضربات وارده به مرغ در فرآیند جابجایی آن از سالن های پرورشی تا کشتارگاه و بازار مصرف است، چرا که کارگران به هنگام جمع آوری گوشت رعایت نمی کنند و با عجله در جمع آوری مرغ باعث ایجاد خون مردگی در لاشه گوشت مرغ می شوند؛ این خون مردگی مشکلی ندارد و مردم می توانند با خیال آسوده گوشت مرغ را در این شرایط مصرف کنند و با شست و شوی دقیق گوشت مرغ، این مشکل به راحتی برطرف می شود.
یکی از نکته های مهمی که می تواند نشان دهنده کهنه بودن مرغ باشد، بوی نامطلوب قسمت زیر بال آن است. اگر می خواهید از تازه بودن مرغ مطمئن باشید، باید قسمت زیر بال آن را بالا بزنید و بو کنید. بوی بد این قسمت، حاکی از کهنه بودن مرغ است. در مواردی هم فساد مرغ، از نوک بال های آن شروع می شود.متأسفانه برخی مرغ ها اول می میرند و بعد ذبح می شوند. البته این اتفاق، بسیار به ندرت و آن هم در مرغداری های بدون نظارت که مرغ را به صورت قاچاقی می کشند، می افتد. در هر صورت، مرغی که ابتدا مرده باشد، محل برش گردن آن ملتهب و برجسته نیست. بوی نامطلوب محوطه شکمی هم می تواند نشانه کهنه بودن مرغ باشد. سطح گوشت و پوست مرغ تازه، نباید حالت لزج و چسبنده داشته باشد. چسبندگی سطح مرغ و تغییر رنگ مرغ به رنگ های زرد و سبز نیز نشان دهنده رشد میکروبی و کهنه بودن آن است.
منبع: tebyan.net / ویرایش متنی: مانکن