در پدیکور ماهی ، مشتری پاهایش را در حوضچه آبی پر از ماهیهای کوچکی به نام گا را رو فا، که گاهی دکتر ماهی خوانده میشوند، قرار میدهد. ماهی، پوست مرده ی کف پای فرد را می خورد و جا را برای رشد پوست تازه باز میکند. این ماهیها بومی خاورمیانه اند و سال های بسیاری ست که برای درمان بیماری های پوستی استفاده میشوند.
گرچه پدیکور ماهی از همان ابتدا که به سایر جوامع راه یافت موضوع بحث بر انگیزی بود. در برخی مناطق به علت بیماری هایی که علتشان پدی کور ماهی گزارش شده، ممنوع اعلام شده است. این مسئله هیچ گاه اثبات نشد، ولی ممنوعیت ها با توجه به موارد زیر لحاظ شدند:
حوضچه های مورد استفاده برای پدیکور را بعد از هر بار استفاده نمیتوان به قدر کافی تمیز کرد. چرا که ماهیها هنوز در حوضچه قرار دارند. و ازآنجاییکه این حوضچه ها مکررا تمیز نمیشوند باکتری، قارچ و جرم میتواند از یک مشتری به مشتری بعدی منتقل شود.
ماهیها را نمیتوان در فرصت زمانی بین دو مشتری پاکیزه یا ضدعفونی کرد. ازآنجاییکه با توجه به هزینهی بالا، ممکن است ماهیها چندینباره برای مشتریهای متفاوت استفاده شوند، خطر انتقال عفونت، باکتری، قارچ و جرم از طریق ماهیها نیز افزایش پیدا میکند.
گاهی ماهی چینچین (نوعی ماهی چینی) بهاشتباه بهجای گا را رو فا استفاده میشود. چینچینها دندان دارند و اغلب باعث خونریزی در طول درمان میشوند. این مسئله خطر انتقال باکتری و عفونت را بیش از پیش افزایش میدهد.
ازآنجاییکه گا را رو فا در بسیاری از مناطق، بومی نیست، میتواند تهدیدی برای حیات گیاهی و حیوانی بومی باشد.
پدیکور ماهی در چهارچوب قانونی و دستورالعملهای یک پدی کور جای نمیگیرد.
مقرراتی وجود دارند که طبق آنها ماهی در سالن زیبایی باید در آبزیدان نگهداشته شود.