خانواده تنها افرادی هستند که میتوان روی آنها حساب نمود؛ اما گاهی پایهی این ارتباطات خانوادگی شروع به سست شدن میکنند، یا بهطور ناگهانی فرومیریزد. دقیقه چه زمان این روابطِ ازهمگسیخته، رنجش و درنهایت بیگانه شدن تلقی میشود؟ روانپزشکان اینطور توصیف میکنند که: روابط به شیوهایی آزاردهنده از سوی یکی از طرفین و نه هر دو طرف از بین میرود.
البته همیشه شرایط مانند پس فرستادن هدیهایی باز نکرده، مهیج نیست! اغلب مواقع افراد بیمهریهای کوچکتر اما دردناکتر را تجربه میکنند. افرادی که با چنین رنجشهایی دستوپنجه نرم میکنند، اغلب از حرف زدن دربارهی آن طفره میروند و از این بابت احساس سرافکندگی میکنند. دکتر جوشوآ کولهمن، روانپزشک در سانفرانسیسکو آن را خموشی مسری میخواند؛ بنابراین متخصصان پیشنهاد میکنند تا در تعطیلات به دیدار یکدیگر بروید، حتی بهتر از این، مانع از به وجود آمدن فاصله بین خود و دیگران شوید.
کولهمن میگوید، چنانچه احساس میکنید اوضاع مرتب میشود، قاطعانه سخن بگوئید. نگرانیهای خود را در قالب واژههای مثبت بیان کنید. صفات ارزشمند طرف مقابل را برشمارید. سپس بگوئید که خواهان رابطهی بهتر با او هستید. اجازه دهید او نیز از آنچه شرایط ادامهی ارتباط را مشکل میسازد، آگاه شود.
سپس بهطور خاص بگوئید که در صورت ادامهی ارتباط، از او چه میخواهید، یک معذرتخواهی از صمیم قلب برای نیامدن به مراسم عروسی شما یا عدم انتقاد از همسرتان. کلهمن میگوید که اگر شما در طرف دیگر این مکالمه قرار دارید، به خاطر داشته باشید که: دیدگاههای مختلف از یک واقعهی یکسان اساسا متفاوتاند. اکنون زمان آن نیست که به مسائلی از قبیل مقابله بهمثل کردن، بپردازید. نگویید زمانهایی که من حامی تو بودم را فراموش کردهایی. در عوض از آنچه کوله من «شالودهی حقیقت» مینامد پیروی کنید و مسؤولیت کارهای خود را بپذیرید.
اگر امکان ارتباط مستقیم با آن شخص برایتان مهیا نیست، ارتباط اینترنتی خود را حفظ کنید. برقراری ارتباط حتی ارتباطی به باریکی یک نخ (در قالب اس ام اس اس یا ایمیل) در صورت تمایل، احتمال برقراری ارتباط در آینده را آسانتر میکند. سالها سکوت کمکی به پیروزی نمیکند.
دکتر آویدان میلوسکی، دکتر روانشناس در دانشگاه پنسیلوانیا میگوید، اغلب مراجعانم را تشویق میکنم تا به دورهایی موسوم به «عدم توافق موقتی» روی بیاورند. نگویید، هرگز نمیخواهم دوباره تو را ببینم. در عوض بگوئید، فعلاً میخواهم استراحت کنم. حرکت درست، پس از رویدادهایی که موجب تغییرات احساسی میشود، از قبیل مرگ والدین، یا زمانی که بهشدت عصبانی هستید، همین است. او در ادامه میگوید که سه ماه برای آرام شدن وقت بگذارید، سپس متوجه میشوید که اوضاع تغییر نموده است.
دلتان برای دوران نازنین تحصیل تنگشده، اما خواهرتان از آن زمان تاکنون با شما صحبت نکرده. اگر رفتار او همواره به همین شکل است، بهترین کار این است که همهچیز را فراموش کنید. برخی افراد درست هنگامیکه میخواهند مطلبی را بهعنوان ختم کلام بیان کنند، جرقهی تعارضات را زده و نزاعی عظیم بر پا میکنند.
شیله هین که در مدرسهی هاروارد شیوهی ارتباط تدریس میکند و از مؤلفان کتاب «گفتگوهای سخت»: نحوهی گفتگو دربارهی آنچه مهمتر است، میگوید: به همین دلیل دیگران از همان ابتدا از همکلام شدن با شما اجتناب میکنند. در عوض شما با خواهرتان تماس بگیرید و از او بخواهید کاری مشترک که هر دو درگذشته از انجام آن لذت میبردید را باهم انجام دهید. سیچه، رواندرمانگر در نیویورک سیتی خاطرنشان میکند که «عفو عمومی اعلام کنید». از ابتدا آغاز نمایید و پای مشکلات لاینحل گذشته را به میان نکشید.
دراز کشیدن و نوشتن نامهایی طولانی و شرح ماوقع از اینکه طرف مقابل دربارهی شما اشتباه میکند، وسوسهکننده به نظر میرسد. هین میگوید، اما این کار را نکنید؛ زیرا خطر سوءتعبیر وجود دارد، حتی اگر کاملاً حق با شما باشد. بعلاوه اکنونکه همهی آنچه باید میگفتید را شنیده، انگیزهایی برای دیدار با شما نخواهد داشت.
او میافزاید، بهترین کار فرستادن نامهایی کوتاه در قالب یک درخواست با جواب مثبت است. بهعنوان مثال: واقعا دلم برای شما تنگشده و خیلی غمگینم که جای شما در زندگی من خالیست. آیا امکان دارد هفتهی آینده در کافیشاپ محبوبمان باهم قهوه بخوریم؟ ادامهی مطالب و گامهای بعدی را به روز ملاقات موکول کنید. هین میگوید، اکثر ما از آنجایی که نمیدانیم گام بعدی را چگونه برداریم، لحظات بزرگ را فنا میکنیم. او برای پیشروی پیشنهاد یک طراحی استراتژیک و حسابشده را ارائه میکند.
کولهمن معتقد است، اکثر مردم بازیها را تا انتها ادامه نمیدهند. او به مراجعانش پیشنهاد میکند که از تلاش برای برقراری ارتباط با شخصی که سالهاست از یکدیگر رنجیدهاید، برندارید. حدس بزنید که طرف مقابل کدام روشها اعم از اساماس، نامه یا ایمیل برای او کمتر آزاردهنده است، سپس هرچند ماه یکبار پیغامی مختصر و مفید برای او بفرستید. احتمالاً پسازاین، از اینکه چرا این همه مدت از شما فاصله گرفته احساس گناه خواهد نمود. کولهمن میگوید، این پیغامها، پیامی دیگری دال بر اینکه شما هنوز سرزنده و شاد هستید نیز مخابره میکنند.
آیا دوست دارید که از طریق فیسبوک متوجه نوهدار شدن خود شوید؟ حتی اگر چنین به نظر برسد، اما دوست نخواهید داشت. احتمالاً آن شخص نیز احساس میکند رازهایش برملا میشود و برای خلاصی از این، طرف را کنار خواهد زد.
سیچه میگوید، حتی پس از سالها و علیرغم فاصلهها، قلبهایی که روزی برای هم میتپید، بهطور طبیعی بهسوی یکدیگر بازمیگردند. این امر فقط مستلزم زمان است. برادری که تابهحال هیچ کمکی به شما نکرده و همواره سرگرم زندگی خانوادگی خودش بوده، خودش را پیداکرده و ناگهان پس از سالها مشتاق روابط خانوادگی میشود. پسری که میخواهد فرزندش سایهی پدربزرگ و مادربزرگش را احساس نماید. یکی از روشهای کمتنش در این مسیر استفاده از روشهای کلاسیک مانند فرستادن کارت تبریک برای تولد و اعیاد است.
هین میگوید، شرایط غمانگیز تجدید دیدار گاهی میتواند ناخوشایند باشد. چنانچه تنشهای قدیمی در شرف سرباز کردن بودند، از شوخیهای لطیف که اوضاع را تلطیف میکند، بهره ببرید؛ اما آیا دوباره به سراغ عادتهای بد خود رفته و اضافه وزن خواهرتان را مسخره میکنید؟ وای خدای من! تصور میکنم اکنون زمان تجدید دیدار نباشد! تینا گیلبرسون، مشاور در پورتلند میگوید، از اینکه احساسات خود را بیپرده بیان میکنید، نهراسید، بگوئید کمی عصبی هستم اما از اینکه دوباره تو را میبینم، خوشحالم.
گاهی صلح و آشتی غیر ممکن است زیرا شما رنجی واقعی را متحمل شدهاید. پائول کولهمن، رواندرمانگر و مؤلف کتاب «صلح مادامیکه قلبتان هزار تکه شده» میگوید، موضوع بر سر غمی حقیقی است و فقط پای رفتن یک نفر از زندگی شما در میان نیست. گاهی این غم ناشی از عدم دستیابی به عشق، تائید، توجه و هر آنچه باید از یک رابطه دریافت میکردید، است. اغلب مواقع که روابط عاشقانه پایان مییابد، واکنشهایی همچون خشم بروز میکند و واگویههایی از قبیل بدون او راحتتر هستم، در ذهن تداعی میشود! اما کولهمن معتقد است، در وورای این خشم معمولاً دلتنگی پنهان است.
حقیقت را بپذیرید، اعتراف کنید که غمگین هستید، زیرا عشقِ خود را از دست دادهاید. در غیر این صورت این احساس تا ابد شما را رها نخواهد کرد. رنجش دائم اغلب در لوای شرم یا ننگ پنهان شود. هنگامیکه دوستی از شما میپرسد، چند فرزند دارید یا تعطیلات را چگونه سپری کردید، چه پاسخی میدهید؟ صحبت کردن دراینباره نیز میتواند به همان اندازه راحت باشد. آگلیاس میگوید: خوب بیاندیشید که آیا واقعا باید از بیان آن طفره بروید. هنگامیکه مردم دربارهی رنجشهای خود صحبت میکنند، اغلب شوکه شده و تازه درمییابند که تنها نیستند.
منبع: ibanoo.ir