بر اساس مطالعهای که در کنفرانس IDWeek در این ماه ارائه شد، بسیاری از دستگاههای ضدعفونیکننده خودکار دست در ایالات متحده برای اینکه موثر واقع شوند، خیلی زیاد و یا خیلی کم ماده ضدعفونیکننده خروجی داشتند.
محققان پنج سیستم توزیع کننده را آزمایش کردند و متوجه تنوع بالایی بین هر دوز شدند. دکتر جیمز دبلیو آربوگاست، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت که دو سیستم توزیع کننده گه گاه خروجی کمتر از 0.5 میلی لیتر در هر بار استفاده داشتند.
آربوگاست معتقد است: «به طور کلی، این مقدار برای پوشاندن سطح دست ها کافی نیست.»
به گفته Leapfrog Group، یک سازمان پیشرو در حمایت از ایمنی بیمار، دستگاههای پخشکننده باید برای تاثیرگذاری بالا، دست کم 1.0 میلیلیتر ماده ضدعفونیکننده خروجی داشته باشند.
لابوس گفت: «استفاده از ماده ضد عفونی کننده باید به اندازه کافی باشد، به طوری که هر دو طرف دست و بین انگشتان را به خوبی بپوشاند و حدود 20 ثانیه خشک شدن آن زمان ببرد. استفاده کم از ماده ضد عفونی کننده باعث می شود میکروب های روی دستان شما باقی بماند و استفاده بیش از حد از آن زمان بیشتری برای خشک شدن لازم خواهد داشت و ممکن است باعث شود خودتان آن را از روی دستتان خود پاک کنید.»
وی افزود، مقدار استفاده شما از ماده ضد عفونی کننده اهمیت زیادی ندارد، بلکه آنچه مهم است این است که آن ماده باید دارای غلظت الکل کافی برای ضد عفونی کردن باشد. این ماده برای داشتن بیشترین تاثیرگذاری باید دست کم دست 60 درصد الکل داشته باشد و جالب است بدانید که به مرور زمان، قدرت تاثیرگذاری خود را از دست می دهد.
لابوس گفت: «به تاریخ انقضای درج شده روی قوطی توجه کنید و به یاد داشته باشید که نگهداری آن در مکانهای گرم، مانند اتومبیل در تابستان، باعث از دست دادن سریعتر قدرت آن میشود.»
لابوس توضیح داد که ضدعفونی کننده دست در ابتدا به عنوان راهی برای کارکنان مراقبت های بهداشتی برای حذف پاتوژن های مضر از دست های معمولا تمیز خود بدون شستن مداوم دست ها تولید شد که البته در صورت استفاده مداوم خشکی پوست را به دنبال داشت. این ماده به عنوان یک دستیار در کنار شستن منظم دست ها، نه جایگزین آن، بهترین کارایی را دارد.
در صورتی که دستهایتان کثیف یا چرب است، باید همیشه از آب و صابون برای شستن آن ها استفاده کنید.
لابوس اضافه کرد که صابون و آب به طور فیزیکی قادرند عوامل بیماری زا را از پوست حذف کنند. زیرا برخی عوامل بیماری زایی وجود دارند که الکل موجود در ماده ضدعفونی کننده قادر به از بین بردن آن ها نیست. برای مثال، ضدعفونی کننده دست فقط می تواند پاتوژن های معمولی مانند نوروویروس یا حشرات بیمارستانی مانند C. difficile را بدون از بین بردن آن ها فقط روی پوست جابجا کند. اما شستن دستها میتواند با آب و صابون قادر است همه مواد شیمیایی مضری را که ماده ضدعفونیکننده دست نمیتواند حذف کند، از بین ببرد.
با این حال، زمانی که به آب دسترسی ندارید، ماده ضد عفونیکننده دست بهترین گزینه بعدی است. بنابراین، شستن دستها یا استفاده از ضدعفونیکننده قبل از تهیه یا خوردن غذا، پس از استفاده از سرویس بهداشتی، پس از دست زدن به حیوانات خانگی و غذا یا خوراکیهای آن ها، دست زدن به زبالهها و پس از دست زدن به سطوح پر لمس مانند دستگیرههای در و دکمههای آسانسور بسیار مهم است.
همچنین، در صورتی که خودتان بیمار هستید یا از بیمار مراقبت میکنید، حتما باید دستهایتان را بیشتر ضدعفونی کنید.
لابوس گفت: «شما باید ماده ضدعفونی کننده را به طور کامل در دو طرف دستان خود و بین انگشتان بمالید. اگر مقدار مناسبی استفاده کنید، باید حدود بیست ثانیه طول بکشد تا کاملا خشک شود. اما اگر مدت زمان بیشتری طول کشید، نباید ضدعفونی کننده را با حوله از روی دست های خود پاک کنید، بلکه باید بگذارید تا خودش خشک شود.»
شاید زیاد به نظر برسد، اما ماده ضدعفونی کننده باید تمام سطح دست و انگشتان شما را بپوشاند و حدود 20 ثانیه در آنجا بماند تا تاثیرگذاری کاملی داشته باشد. پس آن را پاک نکنید، حتی اگر خشک شدن آن مدت زیادی طول بکشد.
منبع: verywellhealth.com / ترجمه: فاطمه شهابی