در حالی که همه ما می دانیم که شکر دقیقاً یک غذای سالم نیست، اطلاعات نادرست زیادی در مورد شکر ممکن است شنیده باشد. به عنوان مثال، آیا برخی از انواع قند سالم تر از بقیه هستند؟ و آیا حذف کردن آن واقعاً شما را در مسیر سریع کاهش وزن، کاهش آکنه، جلوگیری از نوسانات خلقی یا سایر مشکلات سلامتی قرار می دهد؟ پاسخ ها ممکن است آن چیزی نباشد که شما فکر می کنید. در اینجا نگاهی به هشت مورد میاندازیم که حتی افراد آگاه به تغذیه ممکن است در مورد شکر متوجه نباشند.
منابع قند افزوده مانند دسرها، نوشیدنی های شیرین یا غذاهای بسته بندی شده، چیزهایی هستند که باید مراقب آنها باشید.
احتمالا بارها و بارها در مورد اینکه چگونه همه ما باید قند کمتری بخوریم شنیده اید. اما واقعاً منظور کارشناسان این است که ما باید شکر افزوده کمتری بخوریم. این همان قند اضافی در غذاها است تا طعم شیرینی به آن ها بدهد – مانند شکر قهوه ای موجود در شیرینی های شکلاتی یا عسلی که روی ماست می ریزید. شکر اضافه شده با شکری که به طور طبیعی در برخی غذاها مانند میوه یا شیر وجود دارد متفاوت است. قند طبیعی با مجموعهای از ویتامینها، مواد معدنی و مواد مغذی همراه است که به جبران برخی از جنبههای منفی محتوای قند کمک میکند. به عنوان مثال، میوه دارای فیبر است که باعث می شود بدن ما قند را با سرعت کمتری جذب کند. نگران چیزهایی مانند میوه کامل یا لبنیات ساده (مانند شیر یا ماست بدون شیرین کننده) نباشید.منابع قند افزوده مانند دسرها، نوشیدنی های شیرین یا غذاهای بسته بندی شده، چیزهایی هستند که باید مراقب آنها باشید.
درست است که شیرین کننده هایی که حداقل فرآوری شده اند، مانند عسل حاوی مواد مغذی بیشتری نسبت به شیرین کننده های بسیار فرآوری شده مانند شکر سفید هستند. اما مقدار این مواد مغذی بسیار ناچیز است، بنابراین تأثیر زیادی بر سلامت شما نخواهند داشت. برای بدن شما، همه منابع قند یکسان هستند. علاوه بر این، این شیرین کننده های طبیعی هیچ نوع درمان خاصی در بدن شما ندارند. دستگاه گوارش تمام منابع قند را به قندهای ساده ای به نام مونوساکارید تجزیه می کند. بدن شما نمی داند که این مونوساکارید از شکر، عسل، یا شهد به دست آمده است.
نیازی نیست شکر اضافه شده را به طور کامل از زندگی خود حذف کنید. سازمان های مختلف بهداشتی توصیه های متفاوتی برای میزان قندی که باید در روز خود را محدود کنید، دارند. اما همه آنها موافق هستند که در یک رژیم غذایی سالم جا برای مقداری قند وجود دارد. دستورالعملهای غذایی میگویند که بزرگسالانی که روزانه ۲۰۰۰ کالری میخورند، باید روزانه کمتر از ۱۲.۵ قاشق چایخوری یا ۵۰ گرم شکر اضافه کنند. اما منبع معتبر انجمن قلب آمریکا می گوید زنان باید کمتر از 6 قاشق چای خوری (25 گرم) و مردان باید کمتر از 9 قاشق چای خوری (36 گرم) در روز مصرف کنند.
سعی کنید مقدار غذای مصرفی خود را در یک برنامه برای چند روز ثبت کنید. این می تواند به شما این حس را بدهد که واقعاً چقدر مواد شیرین می خورید و خوردن قند افزوده کمتر را آسان تر می کند. اگر زیاده روی می کنید، آن را کاهش دهید. به جای بد و بیراه گفتن به خوراکی های شیرین مورد علاقه خود، سعی کنید وعده های کوچک تری از آن را مصرف کنید به هر حال، در نصف فنجان بستنی نصف یک فنجان کامل، شکر وجود دارد. مراقب غذاهای بسته بندی شده نیز باشید. چیزهایی مانند نان، ماست طعمدار، غلات و حتی سس گوجهفرنگی همگی میتوانند بیش از آنچه انتظار دارید قند اضافه داشته باشند. بنابراین به برچسبهای تغذیه توجه کنید و به دنبال گزینههایی باشید که به شما کمک میکنند در حد مجاز روزانه قند مصرف کنید.
شاید شنیده باشید که خوردن شکر باعث بیماری قلبی، آلزایمر یا سرطان می شود. اما خوردن شکر در حد اعتدال سالها از زندگی شما کم نمی کند. مصرف شکر اضافه شده با افزایش خطر مرگ مرتبط نیست به شرطی که زیاده روی نکنید. مصرف بیش از حد آن می تواند شما را در معرض خطر افزایش وزن و برخی بیماری ها قرار دهد.
نتیجه نهایی؟ خوردن یک دونات در عصر پنجشنبه ضرری ندارد. اما اگر میدانید که باعث میشود چندین دونات بخورید و از حد مجاز کالری روزانهتان عبور کنید، بهتر است که نخورید.
مقایسه شکر با مواد مخدر یک راه میانبر ساده است. کارشناسان می دانند که خوردن شکر مسیرهایی را در مغز تحریک می کند که با احساس لذت و پاداش مرتبط است. اگر چه اثراتی مشابه مصرف مواد ایجاد می کند، اما این باعث اعتیاد به آنها نمیشود مانند مواد مخدر.
پس چرا برخی افراد هنگام خوردن تنقلات شیرین ولع زیادی دارند؟ خوردن مواد شیرین باعث افزایش قند خون و کاهش سریع آن می شود که می تواند شما را خسته و سردرد کند. این باعث میشود افراد به دنبال قند بیشتری برای تثبیت قند خون و داشتن احساس بهتر باشند.
ممکن است وسوسه انگیز باشد که غذاهای شیرین را با غذاهایی که با شیرین کننده های کم یا بدون کالری ساخته شده اند، مانند نوشابه رژیمی یا کلوچه های بدون قند، عوض کنید. اما انجام این کار می تواند نتیجه معکوس داشته باشد و آن طور که فکر می کنید سالم تر نباشد.
مطمئنا، محدود کردن مصرف قند می تواند به شما کمک کند تا به اهداف کاهش وزن خود برسید. اما فقط در صورتی که به کالری دریافتی خود نیز توجه داشته باشید.
جایگزین کردن غذاهای شیرین با غذاهای دیگری که در واقع کالری بیشتری دارند، می تواند منجر به افزایش وزن شود.
به عبارت دیگر، خوردن یک ساندویچ صبحانه با تخم مرغ و سوسیس 600 کالری به جای یک کاسه 300 کالری معمولی غلات صبحانه شیرین، شما را به شلوار جین تنگتان باز نمی گرداند، حتی اگر ساندویچ قند بسیار کمتری داشته باشد.
غذاهایی که به طور معمول مصرف می کنید، نسخه های شیرین نشده مانند ماست ساده به جای ماست میوه ای را انتخاب کنید. و اگر نمی توانید جایگزین خوبی پیدا کنید به تدریج میزان شکری را که به غذاها یا نوشیدنی ها مانند قهوه یا اسموتی اضافه می کنید کاهش دهید. شکر یک غذای سالم نیست، اما آن سم بدی نیست که گاهی تصور می شود. پس در مصرف آن اعتدال را رعایت کنید و از خوردن گاه به گاه شیرینی بدون احساس گناه لذت ببرید.
منبع: healthline.com / ترجمه: سحر نوری