تنها غذا خوردن خطر بروز مشکلات قلبی را در زنان افزایش می‌دهد
نکات کلیدی
- نتایج مطالعه جدیدی حاکی از تأثیرات منفی بالقوه تنها غذا خوردن به ویژه در زنان مسن است.
- دو عامل اصلی بروز این مشکلات ممکن است تنهایی و دریافت مقدار کالری کمتر باشد.
- با بررسی و پرداختن به جنبه‌های غذا خوردن با دیگران، زنان مسن‌تر نیز می‌توانند خطرات بالقوه غذا خوردن به تنهایی را کاهش دهند.
هنگامی که وعده غذایی خود را با کسی به اشتراک می‌گذارید یا موقع غذا خوردن همراه دارید، حسی لذت‌بخش به همراه دارد. اما اکنون محققان بر این باورند که علاوه بر این حس لذت‌بخش، ممکن است فوایدی هم برای سلامتی داشته باشد. در مقابل، تنها غذا خوردن به صورت مکرر می‌تواند تأثیری منفی بر سلامت بر فرد، به ویژه در زنان بالغ داشته باشد. همچنین، بر اساس مطالعه‌ای که در مجله یائسگی منتشر شد، محققان دریافتند که تنها غذا خوردن ممکن است خطرات مرتبط با سلامت قلب را افزایش دهد.
درباره پژوهش
محققان مطالعه خود را بر روی ۵۹۰ زن بالای ۶۵ سال را مورد بررسی قرار دادند و آن‌ها را بر اساس این که آیا آن‌ها به طور منظم تنها غذا می‌خورند یا با دیگران هستند، به گروهی از افراد که به تنهایی غذا می‌خوردند و گروهی که با دیگران غذا می‌خوردند تقسیم کردند. سپس دریافتند زنانی که به تنهایی غذا می‌خورند، ۲/۵۸ برابر بیشتر از گروه دیگر در معرض ابتلا به آنژین هستند- نوعی بیماری عروق کرونر که منجر به کاهش جریان خون به قلب می‌شود.
آن‌ها همچنین دریافتند که شرکت‌کنندگان در این پژوهش آگاهی کمتری نسبت به برچسب‌های تغذیه‌ای داشتند و کالری، فیبر، سدیم، پتاسیم و کربوهیدرات کمتری هم مصرف می‌کردند. علاوه بر این، بیشتر آن‌ها بیوه بودند و درآمد کمی داشتند.
از این رو، پژوهشگران خاطرنشان کردند که ایجاد روابط اجتماعی بهتر برای زنان مسن نه تنها می‌تواند راهی برای بهبود وضعیت تغذیه‌ای آن‌ها، بلکه بهبود سلامت کلی آن‌ها نیز باشد.
تأثیر انزوا و گوشه‌گیری
در مطالعه اخیر اینطور به نظر میرسد که دو عامل اصلیِ دریافت کالری کم و انزوا در بین زنانی که به تنهایی غذا می‌خورند می‌تواند منجر به علائم افسردگی شود. برای فردی که در بیشتر اوقات به تنهایی غذا می‌خورد، تلاش برای خوردن وعده‌های غذایی بیشتر با یک همراه یا در یک جامعه، احتمالاً کمی غیر‌واقعی به نظر میرسد.
با این حال، دلایل خطرات سلامتی در مطالعه کنونی، سرنخ‌هایی در مورد اینکه چه استراتژی‌هایی ممکن است مفید باشد، ارائه می‌دهد. بنابراین، تلاش در جهت کاهش تنهایی و انزوا می‌تواند بسیار مفید باشد.
“ما برای ارتباط با سایر افراد ساخته شده‌ایم، و این کار گاهی نیاز به تلاش دارد.”
– رابرت گرینفیلد، MD
به گفته رابرت گرینفیلد، MD، FACC، FAHA،، FNLA، یکی از بنیانگذاران همکاران قلب کالیفرنیا، افسردگی و سلامت قلب در بیشتر مواقع با هم مرتبط هستند؛ از این رو، پرداختن به هر دوی آن‌ها همراه با هم می‌تواند مفید باشد.
این مسئله از طریق استراتژی‌هایی امکان‌پذیر است و نشان داده شده که سلامت قلب را افزایش می‌دهد و در عین حال می‌تواند خطر افسردگی را نیز کاهش دهد. از جمله این استراتژی‌ها عبارتند از:
- ترک سیگار
- محدود کردن مصرف الکل
- ورزش منظم
- استفاده از راهبردهای تنش‌زدا مانند تمرکز حواس
- رفع مشکلات پزشکی زمینه‌ای مانند فشار‌خون بالا
- مصرف غذاهای سرشار از مواد مغذی
به گفته دکتر گرینفیلد یکی از معنی‌دارترین تاکتیک‌ها این است که به طور ایده‌آل روزانه یا دست کم چند بار در هفته نوعی تعامل اجتماعی داشته باشید.
وی افزود: “ما برای ارتباط با سایر افراد ساخته شده‌ایم و این کار گاهی نیاز به تلاش دارد. برای مثال، شاید زمان صرف غذا تمام شده باشد، اما راه‌های زیادی برای بهره‌مندی از مزایای آن زمان اجتماعی وجود دارد.”
علاوه بر این، او پیشنهاد می‌دهد از یک دوست بخواهید که به یک پیاده‌روی هفتگی برود – این کار هم به سلامت قلب شما کمک می‌کند و هم هنگام حرکت خلق و خویتان تقویت می‌شود. راه کار دیگر این است که به کلاس‌های گروهی بروید. در مطالعه‌ای که در مجله آمریکایی روان‌پزشکی سالمندان منتشر شده و تنهایی را در افراد مسن بررسی کرده است، نشان داده که حتی یک جلسه تمرین قرار گرفتن در محیط‌های اجتماعی باعث شده تا شرکت‌کنندگان پس از گذشت ۶ ماه از این مطالعه کاهش علائم تنهایی و انزوای اجتماعی را احساس کنند.
حواستان به کالری مورد نیاز بدن باشد
همزمان با افزایش سن، مقدار کالری دریافتی نیاز به تغییر دارد، به ویژه اگر تغییراتی در مقدار فعالیت بدنی وجود داشته باشد که می‌تواند میزان متابولیسم پایه بدن را نیز کاهش دهد. یعنی شما ممکن است توده عضلانی کمتری داشته باشید و برای حفظ وزن خود به کالری کمتری نیاز دارید.
“از دست دادن حس چشایی می‌تواند تأثیر چشمگیری بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد و باعث کاهش اشتها و تغذیه نامناسب شود.”
– پل تاکاهاشی، MD
این مسئله نه تنها با احساس انزوا و گوشه‌گیری، بلکه با کاهش حس چشایی نیز ممکن است اتفاق بیفتد. پل تاکاهاشی، MD، که در گروه مشاوره سالمندان در کلینیک مایو مشغول به کار است، معتقد است از دست دادن حس بویایی و چشایی در سنین پیری، به ویژه بالای ۶۰ سال، طبیعی است. البته عوامل دیگری ممکن است این مسئله را تشدید کنند، از جمله:
- مشکلات دندانی
- داروهایی مانند مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های بتا
- آلرژی و یا پولیپ بینی
- بیماری آلزایمر
- بیماری پارکینسون
- سیگار کشیدن
دکتر تاکاهاشی خاطرنشان می‌کند: “از دست دادن حس چشایی می‌تواند تأثیر چشمگیری بر کیفیت زندگی افراد داشته باشد و باعث کاهش اشتها و تغذیه نامناسب شود.”
وی پیشنهاد می‌دهد در صورتی که سن شما زیاد است و این چنین مشکلی را در خود سراغ دارید، بهتر است با پزشک مرتبط در این خصوص مشورت کنید. شاید مشکل شما با دارو قابل حل باشد و یا مشکلات دندان و سینوسی که بر طعم غذاها تأثیر می‌گذارد با بررسی پزشک بر طرف شود.
این مسئله برای شما چه معنایی دارد
مطالعه‌ای که به تازگی انجام شده نشان می‌دهد که چگونه تنها غذا خوردن ممکن است سلامت قلب را برای زنان بالغ به خطر بیاندازد، اما افراد می‌توانند این خطرات را با تعاملات اجتماعی بیشتر، تغییرات تغذیه‌ای و ورزش کاهش دهند. بنابراین، در صورتی که مایل به تغییر برنامه غذایی یا اجرای یک برنامه ورزشی جدید هستید، حتماً پیش از هر چیز با پزشکی مرتبط در این زمینه مشورت کنید.
منبع: verywellfit.com / ترجمه: فاطمه شهابی
