با تاریخچه لوازم آرایشی آشنا شویم
تاریخچه لوازم آرایشی به مصر باستان برمی گردد. در آن زمان نیز درست مانند امروز تاکید بر این بود که به بهترین شکل خود ظاهر شوید، با این تفاوت که برای رسیدن به ایده مورد نظر، مواد آرایشی بیشتری مورد نیاز بود. مسدمت (Mesdemet) ماده است که از ترکیب مس و سنگ سرب ساخته می‌شد و یکی از انواع لوازم آرایشی بود مورد استفاده زنان مصری بود. رنگ سبز به پلک پایین و خاکستری سیاه یا تیره بر روی پلک بالا و مژه زده می شد.
استفاده از لوازم آرایش برای مصریان تا حدی ارزش معنوی داشت.
تاریخچه لوازم آرایشی حقایقی زیادی را در مورد چگونگی استفاده جوامع مصری از محصولات آرایشی نشان می دهد. استفاده از لوازم آرایش برای مصریان تا حدی ارزش معنوی داشت، زیرا آن ها افرادی بسیار مذهبی بودند. برای مثال، استفاده از رنگ های تیره در دور چشم ها برای دفع چشم بد و خشنود کردن خدایان بوده است. همچنین مسدمت برای ضدعفونی کردن و دور نگه داشتن حشرات کاربرد داشت. بنابراین، تاریخچه لوازم آرایشی به ما می گوید که مواد شیمیایی مورد استفاده در لوازم آرایشی اولیه اغلب بسیار خطرناک بودند، مانند موادی که برای ساخت مسدمت و سرمه استفاده می شده است.
سرمه پودر تیره رنگی بود که با قلم مخصوص به شکل بادامی دور چشم ها می کشیدند. این ماده از اخراء، سرب، خاکستر، بادام سوخته، مس اکسید شده و رنگ های مختلف سنگ مس ساخته می شد. برای گونه ها و لب ها نیز از ترکیب خاک رس قرمز مخلوط با آب استفاده می کردند. حتی ناخن های دست ها را نیز به رنگ زرد یا نارنجی حنا می کردند. در چین باستان برای ایجاد رنگ کردن ناخن ها از صمغ عربی، سفیده تخم مرغ، ژلاتین و موم زنبور عسل استفاده می کردند.
با گذشت زمان و ادغام فرهنگ‌ها، یونانی‌ها وارد تاریخچه استفاده از وازم آرایشی شدند و همان روش مصریان باستان را در پیش گرفتند، با این تفاوت که هدف آن ها اهداف معنوی نبود، بلکه صرفا مایل بودند زیباتر به نظر برسند. قرن‌ها بعد، رومی‌ها پا به این عرصه گذاشتند و با استفاده از فرمول‌های آرایشی اهداف دیگری را مد نظر قرار دادند، از جمله تهیه داروهای تقویت‌کننده جنسی. همچنین، آن ها از چربی گوسفند مخلوط با خون به عنوان لاک ناخن استفاده می کردند و به جای استفاده از روغن های سنتی بدن که توسط مصری ها تهیه می شد، با مدفوع تمساح و گل حمام می کردند.
در طول قرون متمادی، رنگ صورت نشان دهنده تفاوت و تمایز بین طبقات اجتماعی و اقتصادی بود. از حدود دهه 1400، افرادی که رنگ پوستی تیره داشتند، طبقه کارگر سطح پایین بودند که در بیرون و مزارع کار می کردند. اما طبقه مرفه تر رنگ پوستشان روشن تر بود و روز به روز تمایل به سفیدتر کردن آن داشتند.
بدین ترتیب، هم زنان و هم مردان از ترکیبی از کربنات، هیدروکسید و اکسید سرب برای تهیه پودری سفید رنگ بر روی صورت استفاده می کردند. این معجون مرگبار منجر به مسمومیت با سرب شد، به طوری که آن ها ناگزیر به یافتن جایگزین بودند. تاریخچه لوازم آرایشی به ما می گوید که در قرن نوزدهم، پودری که از اکسید روی ساخته شده بود، بدون عواقب خطرناک، نتیجه دلخواه یک چهره رنگ پریده را به مردمان آن زمان به همراه داشت. البته هنوز پودر زینک اکساید استفاده می شود.
با این حال، در قرن بیستم، هالیوود ظاهر جدیدی را رایج کرد که چهره برنزه جایگزین چهره سفید شد. در دهه 1920، محصولات برنزه کننده به شکل مایعات و پودر در دسترس قرار گرفتند تا ظاهری تیره تر حتی برای کم رنگ ترین پوست ها ایجاد کنند. به طور کلی، فروش لوازم آرایشی برای مدت کوتاهی در دوران رکود بزرگ کاهش یافت، اما اکنون تجارت لوازم آرایشی، با مجموعه کاملی از هر ماده ای که برای صورت، مو یا پوست نیاز دارید، بیش از هر زمان دیگری رونق گرفته است.
منبع: wise-geek.com / ترجمه: فاطمه شهابی
